Het is een boeiende tijd in de Kerk. Al kun je dat natuurlijk van elke tijd zeggen.
Frits is met Kerstmis 1980 geboren in het Midden-Limburgse Neer en heeft gestudeerd in Nijmegen en Leuven. Hij was onder andere leraar levensbeschouwing op middelbare scholen in Oss en Veghel, en monnik in Echt en Doetinchem. Sinds 2020 is hij pastoraal werker in het bisdom Den Bosch, op dit moment bij De twaalf apostelen in Wijchen en wijde omgeving.
In Neer, een dorp aan de Maas met zo’n 2500 inwoners, was het leven best wel rijk Rooms: Twee jaarlijkse processies met de twee schutterijen, alle koren, de fanfare en de rest van het dorp, de Eerste Communie met twee hele klassen van de twee basisscholen. Het gaf een aanblik van de volkskerk, maar van mijn klasgenoten zag ik maar één jongen regelmatig in de kerk. Toen al was die volle kerk er niet meer; al speelt het beeld nog altijd voor veel katholieken een grote rol. Het idee van de kerk ván het volk, waar de hele dorpsgemeenschap samenkomt, dat moeten we echt loslaten. De volkskerk als kerk vóór het volk, een kerk die er wil zijn voor de hele dorpsgemeenschap, daar geloof ik ten volle in. In de voorbede bid ik voor iedere intentie van iedere inwoner van ons parochiegebied.
Natuurlijk gaat het vaak over de toekomst van de Kerk. Als je met vijf mensen in een groot gebouw zit voor een viering, dringt die vraag zich vanzelf op. Ik houd mensen dan altijd voor: Wat anderen doen, daar ga ik niet over. Maar als jij en ik blijven bidden, dan is er ook in de toekomst een Kerk. En volgens mij is dat de kern: blijven bidden. Zo begrijp ik wat het Tweede Vaticaanse Concilie benadrukt met het gemeenschappelijk priesterschap: iedereen is geroepen om God bij de mensen en de mensen bij God te brengen. Ik vind het een voorrecht om als pastoraal werker vrijgesteld te zijn om dat te ondersteunen. En ik zie ernaar uit om dat na de wijdingen ook te mogen doen met de sacramenten.
Mijn roeping heb ik leren kennen als ‘een biddend en lerend priesterschap’. Leren heeft daarbij de dubbele betekenis van leerling én leraar zijn. “Luister, mijn kind, naar de richtlijnen van je meester,” zo begint de regel voor monniken van Benedictus. Die meester is dan Christus en in zijn plaats de abt, maar ook iedere broeder die je tegenkomt. Dat vraagt een enorme openheid voor wat op je afkomt. Tegelijkertijd ben jij voor iedereen die jou tegenkomt een leermeester. Je hebt dus wat te zeggen, maar je moet ook goed bedenken wat je door je doen en laten aan anderen meegeeft.
Vastgelopen ideeën loslaten, blijven bidden en de focus op leren, dat is een dynamiek die ik ook zie bij missionair pastoraat en het synodaal proces. Om daar als priester bij te mogen zijn! Ja, het is echt een boeiende tijd.
Op 4 november 2023 zal Frits de wijding tot transeunt diaken ontvangen uit handen van de bisschop, Mgr. dr. G. de Korte. De wijdingsplechtigheid vindt plaats in de Kathedrale Basiliek sint Jan te ’s-Hertogenbosch om 10.30 uur. Hierop volgt de receptie in het Sint-Janscentrum.
