Waarom wil een mens in deze tijd priester worden? Tja, dat zal dan toch wel roeping zijn, een levenslang getrokken zijn door het Goddelijk Mysterie. Ik ging vóór mijn Eerste Communie al op eigen initiatief naar de kerk. Later kwam bij vragen over beroepskeuze ‘werken in de kerk’ altijd wel naar boven; al vond ik het moeilijk om dat te zeggen. Ik liet mijn verlangen liever zien, als misdienaar, acoliet en lector in de plaatselijke Midden-Limburgse parochie, waar het voorbeeld van pastoor Jozef de Rooij, een teruggekeerde missionaris van Afrika, mij inspireerde. Hij gaf God een gezicht.

Vanuit die geest heb ik theologie gestudeerd in Nijmegen, Leuven en op het Sint-Janscentrum, ben ik monnik geweest in Echt en Doetinchem, leraar levensbeschouwing in Oss en Veghel, en heb ik gewerkt in het pastoraat van Berkel-Enschot en nu Wijchen. Hoe kan ik iets van God op aarde zichtbaar maken? Door te leven in alle eenvoud, zodat Hij de ruimte heeft om in ons te werken. Door te werken in harmonie, zodat Hij daarin spreekt. Door te vertellen hoe God met mensen omgaat, zodat zijn onmetelijke goedheid bekend wordt. God wil iedereen -wie je ook bent of wat je ook denkt- tot zich trekken. Hij omhelst ons met duizend armen.

Dat hoop ik ook als priester van het bisdom Den Bosch te laten zien. In al mijn beperktheid, moet ik daarbij zeggen. Ik ben ook maar een mens, met mijn van God gegeven charisma’s en talenten enerzijds, maar ook met mijn al te menselijke tekorten. Een schaap met vijf poten ben ik niet, al wordt dat soms wel verwacht. Ik kan geven wat ik te geven heb, vanuit de oproep die ik elke dag beluister: “En gij, kind, zult profeet zijn van de Allerhoogste.” In het vertrouwen dat er ook voor mij weer licht is in de duisternis, als het even niet gaat.

Afgelopen november ben ik door de bisschop diaken gewijd. De wijding was bijzonderder dan ik had verwacht. Ik vond het een zegen en had het idee dat ik straalde als een zon. Of misschien beter: dat ik mocht meestralen met de vele zonnen in mijn geloofsleven: de mensen om mij heen, medediakens, heiligen die met mij meetrekken, onze moeder Maria, en God die onder vele gedaantes mijn levensweg verlicht. Het heeft lang geduurd voordat ik daadwerkelijk priester zal zijn; ik ben inmiddels 43 jaar. Maar ik ben vooral benieuwd wat de wijding en het priesterschap nog verder voor mij gaan betekenen. Dit is niet het einde van mijn ontdekkingstocht, integendeel.

Op 25 mei 2024 zal Frits de wijding tot priester ontvangen uit handen van de bisschop, Mgr. dr. G. de Korte. De wijdingsplechtigheid vindt plaats in de Kathedrale Basiliek Sint Jan te ’s-Hertogenbosch om 10.30 uur. Hierop volgt een receptie in het Sint-Janscentrum.