Geestelijk vaderschap

Als God het verlangen in je gelegd heeft om priester te worden, geeft Hij je de genade in de priesterwijding om een geestelijk vader te worden, om zorg te dragen voor een (geloofs-)­gemeen­schap zoals een parochie.

De liefde en de zorg die een vader geeft aan zijn kinderen zijn belangrijke eigen­schappen die een priester meedraagt in zijn geestelijk vaderschap. Je kunt heel gelukkig worden om de natuurlijke gaven van het huwelijk onbenut te laten, om op de roepstem van de Heer in te gaan. Om als Christus te zijn, die ook niet getrouwd was, en om in deze staat velen te dienen en hen dichter bij God te brengen. Het celibataire leven is een gave die God je geeft, omwille van het rijk van de hemel. Om al je kaarten op Christus te zetten, omdat je helemaal van Christus wilt zijn, om Hem op de eerste plaats te zetten. In gesprekken met degenen die nadenken over priester­schap worden vaak vragen gesteld als:

 

Stel dat ik verliefd word?

Het is normaal om verliefd te worden. Huwelijk is iets positiefs, iets wat God voor je heeft weggelegd. Er bestaat een verschil tussen verliefd zijn en willen trouwen. Als je verliefd wordt op iemand wil dat nog niet zeggen dat je met die persoon ook moet trouwen. Ook als priester kun je verliefd worden. Verliefdheid en liefde zijn twee verschillende dingen. Verliefd zijn, je aangetrokken voelen is iets van een sterk gevoel, graag in de nabijheid van de ander willen zijn, ook lichamelijk. Dit zijn voornamelijk ik-gerichte gevoelens. Echter, als je van iemand houdt, ben je gericht op het geluk van de ander. Je geeft jezelf en dat kan ook zonder sterke gevoelens. Je niet laten overrompelen door gevoelens van verliefdheid maar ermee leren om te gaan en trouw blijven aan je roeping dat is de essentie. In het spirituali­teitsjaar – het onder­scheidingsjaar – wordt daar speciaal aandacht aan gegeven.

Hoe kan ik op een gezonde manier gelukkig worden en celibatair leven?

Celibatair leven is iets waar je zorg voor moet hebben. Menselijk gezien lijkt het moeilijk of onmogelijk. Maar voor God is niets onmogelijk. Het heeft iets onbegrijpelijks, iets mysterievols, en roept ook vragen op. Wat kun je doen om op een gelovige wijze celibatair te leven?

• Bid ervoor. Door gebed komt er verandering van je hart tot stand.
• Zoek een goede begeleider die ervaring heeft in het geestelijk leven. Iemand die inzicht geeft in wat God met je leven voorheeft. Iemand die je leert waar de H. Geest je toe beweegt.
• Kijk naar heiligen. Ze kunnen je tot voorbeeld zijn. Zij laten je zien dat je met Gods hulp zuiver kunt leven en weerstand kunt bieden aan verleidingen.
• Voorkom situaties waardoor je zwakker komt te staan in je voornemen om een christelijk leven te leiden. Wees hierin eerlijk en kijk wat je dichter bij je doel van je leven brengt en wat niet. Kijk kritisch naar bepaalde zaken (websites die je bezoekt, TV-programma’s, vrienden).
• Kies goede vrienden, waar je je geloof mee kunt delen.
• Zorg goed voor jezelf, met voldoende slaap, sport, ontspanning, cultuur.

Met andere woorden: leid een gezond leven met een gezonde tijdsbesteding.

In tegenstelling tot de kerken van de Oosterse ritus waar een celibatair leven voor priesters niet gevraagd wordt (wel voor bisschoppen), ziet de Latijnse kerk dit als een grote waarde en een deel van de roeping tot het priesterschap. Om zo Christus na te volgen, ook in zijn celibataire levensstaat. Het is de levensstaat die Jezus voor zichzelf heeft gekozen. Hij is dé Hogepriester. Hij vervult de wil van zijn hemelse Vader. Hem willen we navolgen.

Maakt celibatair leven eenzaam?

Ja en nee. Deze vraag drukt een angst uit. Waarschijnlijk een angst om wat je denkt over celibatair leven. Het kleeft aan het imago van celibatair leven. Maar als het iets is wat God van je vraagt te doen, waarom zou het dan onmogelijk zijn? Hij zal je ook de liefdevolle genade geven om dit mogelijk te maken. Omdat je meer op Christus gericht bent ervaar je Hem ook duidelijker en ervaar je dat Jezus bij je is. Als je regelmatig bidt, Eucharistie viert, en de geloofsgemeenschap van de Kerk ervaart, als je broeders en zusters hebt, ben je niet eenzaam. Net als in het huwelijk is trouw blijven in het celibataire leven ook een uitdaging.

Waar is de Kerk naar op zoek?

Mensen die door God geroepen worden zijn heel verschillend van karakter en persoonlijkheid. Kijk maar naar de apostelen. Petrus was impulsief en had leidinggevende kwaliteiten; Johannes is rustig en contemplatief; Paulus is degene die eropuit trekt en onderricht geeft. Ook de heiligen zijn heel verschillende persoonlijkheden. Kortom je hebt geen specifiek karakter of persoonlijkheid nodig om priester te kunnen worden. God roept vissers, leraren, dokters, schrijvers enzovoort.

God roept alle mensen om een leven te leiden in verbondenheid met Hem. In de Kerk zijn wij door Hem samengebracht. Echter, in de geloofsgemeenschap van de Kerk roept Hij ook mensen om Hem op een bijzondere manier te volgen. De Kerk is op zoek naar mensen die `ja` durven te zeggen op de roepstem van God. Die, zoals de eerste leerlingen, bereid zijn alles achter zich te laten om Jezus te volgen.

Hoe weet ik of ik geschikt ben als toekomstig priester?

Aan de priester wordt een belangrijke taak toevertrouwd, namelijk de zending van de apostelen voort te zetten en daarin de Kerk en Christus te vertegenwoordigen. Allereerst is het daarom van groot belang dat je een grote liefde hebt voor God en zijn Kerk. God laat zich kennen in de H. Schrift. Door vanuit de H. schrift en de sacramenten te leven, bereid je je voor op het priesterschap. Als je een verlangen voelt om dicht bij God te leven, als je graag in de Kerk bent en vieringen meemaakt, zijn dit niet alleen aanwijzingen dat God met je een speciaal plan heeft. Dit is ook een goede voorbereiding op het priesterschap. Van daaruit ga je leven zoals God en de Kerk het vragen, namelijk door jezelf te geven.

Daarnaast is het heel belangrijk dat je een evenwichtige persoonlijkheid ontwikkelt. Je moet leren stevig in je schoenen te staan, weten wie je bent en waarvoor je staat. Onderwerpen als gehoorzaamheid en celibaat zijn tegengesteld aan onze huidige cultuur en roepen grote vragen op. Die kunnen niet simpel beantwoord worden maar vragen een langere tijd van vorming. Priesters van alle tijden getuigen in hun leven van deze aspecten van het priesterschap als een bron van vreugde en kracht.

Je wordt dus niet alleen priester door de wijding. Er gaat een voorbereiding aan vooraf die je meer geschikt maakt. De opleiding is niet alleen een studie, maar ook een geestelijke en menselijke vorming. Vanuit een grote verbondenheid met God en een evenwichtige persoonlijke ontwikkeling krijgt kennis een betere plaats. Zo kun je daarna beter beantwoorden aan de taak die God je gegeven heeft.

Daarom begint onze opleiding met een spiritualiteitsjaar